Ανάγκες κατάρτισης καθηγητών Αγγλικής γλώσσας και ετοιμότητα για τη συμπερίληψη δυσλεκτικών μαθητών: Η περίπτωση της Ελλάδας, της Κύπρου και της Πολωνίας

EFL teacher

Χώρα Μελέτης: Ελλάδα, Πολωνία και κυρίως η Κύπρος

Τομέας Εστίασης: Ξένες γλώσσες & Δυσλεξία

Αυτή η μελέτη εξετάζει την επίδραση των δημογραφικών μεταβλητών στις πεποιθήσεις των καθηγητών της Αγγλικής ως ξένης γλώσσας (EFL) σχετικά με την ετοιμότητά τους να συμπεριλάβουν δυσλεξικούς μαθητές σε κανονικές τάξεις στην Κύπρο (Ελλάδα και Πολωνία) και προσδιορίζει παράλληλα τις ανάγκες της επαγγελματικής τους εξέλιξης.

Αυτή η καλή πρακτική είναι μια μελέτη περίπτωσης μεταξύ 3 χωρών – Κύπρος, Ελλάδα και Πολωνία και εστιάζει στη δυσλεξία στο πλαίσιο της μάθησης και διδασκαλίας που καθοδηγείται από το L2 (ξένη/πρόσθετη γλώσσα). Η απόκτηση αλφαβητισμού στη L1 (μητρική γλώσσα) καθώς και στο L2 μπορεί να δημιουργήσει σημαντικές προκλήσεις για πολλούς μαθητές με δυσλεξία, όπως η φωνολογική επεξεργασία, που εκδηλώνεται με φτωχή αποκωδικοποίηση σε επίπεδο λέξης, ορθογραφία, ταχύτητα επεξεργασίας, μνήμη εργασίας και έλεγχο της προσοχής. Μέσα από αυτό το άρθρο φαίνεται ότι οι δάσκαλοι της Αγγλικής γλώσσας τείνουν να στερούνται τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για να εξασκήσουν τη διδακτική τους προσέγγιση απέναντι στους δυσλεξικούς και συνήθως βρίσκουν προβληματικές μεθόδους διαφοροποίησης και προσαρμογής διδασκαλίας, εργασιών και τρόπων παρουσίασης ή αξιολόγησης.

Το 2018 – Προωθεί τις ανάγκες επαγγελματικής κατάρτισης των καθηγητών της Αγγλικής Γλώσσας σχετικά με τη δυσλεξία και τις εκπαιδευτικές πρακτικές συμπερίληψης.
Η βέλτιστη πρακτική επικεντρώνεται σε μαθητές με δυσλεξία και σε καθηγητές της αγγλικής ως ξένη γλώσσα(EFL).

Αναπτύχθηκε ένα Ερωτηματολόγιο Ανάλυσης Αναγκών για τη μέτρηση των πεποιθήσεων των καθηγητών Αγγλικής, πριν και εντός υπηρεσίας, σχετικά με την ετοιμότητά τους να συμπεριλάβουν δυσλεκτικούς μαθητές της Αγγλικής Γλώσσας στις κανονικές τάξεις (TEPID), και επαληθεύει τις ανάγκες επαγγελματικής κατάρτισης των καθηγητών Αγγλικής γλώσσας σχετικά με τη δυσλεξία και τις εκπαιδευτικές πρακτικές συμπερίληψης.

Nijakowska, J., Tsagari, D., & Spanoudis, G. (2018). EFL teacher training needs and perceived preparedness to include dyslexic learners: The case of Greece, Cyprus and Poland [Ebook] (pp. 1-34). Wiley Online Library. Retrieved from https://oda.oslomet.no/bitstream/handle/10642/6998/untitled.pdf?sequence=1

Η συγκεκριμένη μελέτη προσδιορίζει και συγκρίνει την επιρροή ορισμένων δημογραφικών μεταβλητών στην ετοιμότητα των δασκάλων της Αγγλικής Γλώσσας της Κύπρου, της Πολωνίας και της Ελλάδας να συμπεριλάβουν δυσλεξικούς μαθητές στις κανονικές τάξεις.

Για τη στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας χρησιμοποιήθηκε το SPSS 22 και στην ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν μόνο συμπληρωμένα ερωτηματολόγια. Το τελικό μέγεθος δείγματος αποτελούνταν από τουλάχιστον 155 συμμετέχοντες ανά εθνική ομάδα, με περισσότερες από 6 περιπτώσεις ανά μεταβλητή.

  1. Επαγγελματική κατάρτιση και ανάγκες συνεχούς ανάπτυξης – συμπεριλαμβανομένου του περιεχομένου και των μεθόδων εκπαίδευσης, όπως θέματα, εργασίες, δραστηριότητες και τρόποι παράδοσης
  2. Ο σχεδιασμός κατάλληλων επιλογών κατάρτισης για καθηγητές Αγγλικής γλώσσας σε σχέση με τη δυσλεξία και τις εκπαιδευτικές πρακτικές συμπερίληψης
  3. Οι δάσκαλοι που εργάζονται ατομικά με δυσλεξικούς μαθητές της Αγγλικής Γλώσσας, διδάσκοντας ειδικά μαθήματα για αυτούς, πιστεύουν ότι είναι καλύτερα προετοιμασμένοι για ένταξη σε σχέση με την Αγγλική Γλώσσα

Σε αντίθεση με τη συνολική διδακτική εμπειρία και το ολοκληρωμένο επίπεδο εκπαίδευσης, η προσωπική συμμετοχή σε δραστηριότητες ένταξης, η άμεση επαφή και η διδακτική εμπειρία με δυσλεξικούς, ενισχύουν την αποδοχή της διδασκαλίας, την κατανόηση και την αυτοπεποίθηση κατά την εφαρμογή πρακτικών διδασκαλίας χωρίς αποκλεισμούς.

Η επαγγελματική κατάρτιση της Αγγλικής γλώσσας πρέπει να βελτιωθεί ως προς το περιεχόμενο, τις μεθόδους και τους τρόπους παράδοσης, ώστε να ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες των εκπαιδευτικών. Η ενίσχυση της ετοιμότητας των καθηγητών της Αγγλικής Γλώσσας ώστε να συμπεριλάβουν δυσλεξικούς μαθητές απαιτεί αντίστοιχα ενίσχυση των γνώσεων τους για τη δυσλεξία, την SpLD, την ΕΕΑ και την ένταξη, καθώς και την αύξηση της αυτοαποτελεσματικότητάς τους στην εφαρμογή πρακτικών διδασκαλίας χωρίς αποκλεισμούς.