Διδακτικές προσαρμογές για μαθητές με διαφορετικές ανάγκες
Χώρα Μελέτης: Η.Π.Α
Τα Πρότυπα Περιεχομένου Βασικού Προγράμματος Εκπαίδευσης του Νιου Τζέρσεϊ και τα σχετικά πλαίσια προγραμμάτων σπουδών αποτελούν το επίκεντρο του προγράμματος σπουδών και της διδασκαλίας για όλους τους μαθητές. Σε αυτούς τους μαθητές συμπεριλαμβάνονται μαθητές με αναπηρίες. Προκειμένου να παρασχεθεί στους μαθητές με αναπηρίες ουσιαστική πρόσβαση στο πρόγραμμα σπουδών και στη διδασκαλία με βάση τα πρότυπα περιεχομένου, ενδέχεται να απαιτούνται προσαρμογές. Οι προσαρμογές δεν έχουν σκοπό να διακυβεύσουν τα πρότυπα περιεχομένου. Αντίθετα, οι προσαρμογές παρέχουν στους μαθητές με αναπηρίες την ευκαιρία να μεγιστοποιήσουν τις δυνατότητές τους και να αντισταθμίσουν τις μαθησιακές τους διαφορές.
Η δράση για τα άτομα με ειδικές ανάγκες (I.D.E.A.) εγγυάται στους μαθητές με αναπηρίες το δικαίωμα σε προσαρμογές προγραμμάτων γενικής εκπαίδευσης, όπως ορίζεται στα Εξατομικευμένα Εκπαιδευτικά Προγράμματα (IEP). Σκοπός αυτών των δράσεων είναι να παρέχουν σε αυτούς τους μαθητές πρόσβαση στο πρόγραμμα γενικής εκπαίδευσης και στη διδακτέα ύλη του.
Οι μαθητές με αναπηρίες μπορεί να απαιτούν εκπαιδευτικές παρουσιάσεις που θα τους επιτρέψουν να αποκτήσουν, να κατανοήσουν, να ανακαλέσουν και να εφαρμόσουν περιεχόμενο της παγκόσμιας γλώσσας. Επιπλέον, οι προσαρμογές της διδακτικής παρουσίασης μπορούν να ενισχύσουν την προσοχή και την ικανότητα του μαθητή να εστιάσει στη διδασκαλία.
Οι μαθητές με αναπηρίες επιδεικνύουν ένα ευρύ φάσμα μαθησιακών, γνωστικών, επικοινωνιακών, σωματικών, αισθητηριακών και κοινωνικών/συναισθηματικών διαφορών που μπορεί να απαιτούν προσαρμογές στο πρόγραμμα γενικής εκπαίδευσης.
Ένας αυξανόμενος αριθμός μαθητών με ήπια, μέτρια και σοβαρή αναπηρία λαμβάνουν καθημερινή εκπαίδευση από τις τάξεις γενικής εκπαίδευσης στα σχολεία της περιοχής τους. Η πρακτική της εκπαίδευσης παιδιών με και χωρίς αναπηρία μαζί σε ετερογενείς τάξεις αναφέρεται ως συμπεριληπτική σχολική εκπαίδευση. Η πρακτική αυτή, αν και σχετικά νέα, έχει καταστεί κρίσιμο στοιχείο στη μεταρρύθμιση της ειδικής και γενικής εκπαίδευσης. Η βασική φιλοσοφία πίσω από την ένταξη είναι ότι όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν μαζί και η πολλαπλότητα των μορφών μάθησης που συναντώνται σε διαφορετικές ομάδες παιδιών είναι πολύτιμη. Οι διδακτικές πρακτικές σε τάξεις χωρίς αποκλεισμούς αντικατοπτρίζουν τις πεποιθήσεις ότι οι ατομικές διαφορές μπορούν να προσαρμοστούν και τα μαθησιακά αποτελέσματα θα ποικίλλουν ανάλογα με τις εκπαιδευτικές προτεραιότητες κάθε παιδιού.
Ο σκοπός της προσαρμογής είναι να βοηθήσει το άτομο να αντισταθμίσει τις πνευματικές, σωματικές ή συμπεριφορικές προκλήσεις. Επιπλέον, μια προσαρμογή επιτρέπει στο άτομο να χρησιμοποιήσει το τρέχον ρεπερτόριό δεξιοτήτων του, ενώ προωθεί την απόκτηση νέων δεξιοτήτων.
Οι προσαρμογές χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια στην εκπαίδευση μαθητών με αναπηρίες σε σχολικό, κοινοτικό, ψυχαγωγικό και επαγγελματικό περιβάλλον.
Στόχοι:
- Χρήση υλικών και συσκευών: Οι προσαρμογές που βρίσκονται σε αυτήν την κατηγορία μπορούν να θεωρηθούν φορητά αντικείμενα, εξοπλισμός ή υλικά που ενισχύουν την απόδοση ενός ατόμου.
- Προσαρμογή σειράς δεξιοτήτων: Η προσαρμογή μιας σειράς δεξιοτήτων σημαίνει ότι τα βήματα ενός στόχου κατά κάποιο τρόπο αλλάζουν, απλοποιούνται ή αναδιατάσσονται.
- Χρήση προσωπικής βοήθειας: Οποιαδήποτε λεκτική, σωματική ή εποπτική υποστήριξη που προσφέρεται από άλλο άτομο ορίζει αυτήν την κατηγορία.
- Κανόνες προσαρμογής: Αυτή η προσαρμογή απαιτεί μια τροποποίηση στα συνήθη πρότυπα, πρακτικές ή έθιμα ενός συγκεκριμένου περιβάλλοντος.
- Προσαρμογή του περιβάλλοντος: Οι προσαρμογές σε αυτήν την κατηγορία αντικατοπτρίζουν προσαρμογές που έχουν γίνει στο φυσικό περιβάλλον ή τις συνθήκες.
Οι προσαρμογές του προγράμματος εκπαίδευσης μπορούν να κάνουν τη διαφορά σε έναν μαθητή από το να είναι απλώς παρών στην τάξη και το να συμμετέχει και ενεργά στην καθημερινή σχολική ζωή. Όταν σχεδιάζονται συλλογικά, οι προσαρμογές των προγραμμάτων σπουδών μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τις διαφορές μεταξύ μαθητών με διαφορετικές ικανότητες. Οι επιτυχείς τροποποιήσεις εξατομικεύουν το περιεχόμενο του μαθήματος και συμβάλλουν στη δημιουργία αντιστοίχισης μεταξύ του τρόπου μάθησης του μαθητή και του τρόπου διδασκαλίας του εκπαιδευτή.
Εκπαιδευτικές Ομάδες
- Συνεργατικές Ομάδες μάθηση
- Συνομήλικοι και συστήματα φίλων
- Ομάδες
- Δάσκαλοι διαφόρων ηλικιών
- Διεθνείς φίλοι δι’ αλληλογραφίας
Εκπαιδευτική Υποστήριξη
- Σωματική βοήθεια
- Διευκρινήσεις
- Προτροπή — υπόδειξη
- Χειρονομία — σήμα
- Ερμηνεία
- Ενίσχυση
- Επισήμανση
- Οργάνωση
- Συγκέντρωση
- Χρησιμοποίηση της μητρικής γλώσσας ως μοντέλο
Περιβαλλοντικές συνθήκες
- Φυσική διάταξη δωματίου
- Χώρος εργασίας
- Προσβασιμότητα υλικού
- Φωτισμός
- Επίπεδο θορύβου
- Εκπαιδευτικοί σταθμοί/σταθμοί εργαστηρίου
- Σήμανση εξοπλισμού, σταθμών και αντιστοίχισης θέσεων
- Διαρρύθμιση καθισμάτων και κατανομή θέσεων
- Φορητές μονάδες
- Μουσική-στόχος κουλτούρας ή κλασική
- Απορρόφηση—οπτική/απτική/ακουστική
(1) Διάλεξη και επίδειξη: Αυτή η παραδοσιακή μορφή διδασκαλίας είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα μοντέλα. Αναφέρεται επίσης ως τρόπος διδασκαλίας, όπου ο εκπαιδευτής παρέχει μια εξήγηση μιας έννοιας ή ενός θέματος και στη συνέχεια υποστηρίζει λεκτικές πληροφορίες με μια απεικόνιση ή ένα μοντέλο.
(2) Έρευνα ή συζήτηση σε όλη την τάξη: Μετά την έκθεση σε προφορικές γραπτές πληροφορίες, οι μαθητές συμμετέχουν σε μια ανταλλαγή ερωτήσεων και απαντήσεων.
(3) Παιχνίδια, προσομοιώσεις, παιχνίδι ρόλων, παρουσιάσεις και μαθήματα με βάση τη δραστηριότητα: Διοργανώνονται δραστηριότητες που ενισχύουν ή επεκτείνουν το περιεχόμενο του μαθήματος και ενθαρρύνουν τους μαθητές να εφαρμόσουν τις πληροφορίες που έχουν διδαχθεί ή συζητηθεί προηγουμένως.
(4) Βιωματικά Μαθήματα: Αυτός ο τύπος μοτίβου μαθήματος χρησιμοποιεί βιωματικές δραστηριότητες για να εφαρμόσει ή να ενισχύσει τις δεξιότητες. Τα βιωματικά μαθήματα μπορεί να είναι τόσο σύντομα όσο μια περίοδος μαθήματος, να χρησιμοποιούνται για αρκετές εβδομάδες ή να γίνονται σε τακτική βάση.
Η διαδικασία σχεδιασμού των προσαρμογών του προγράμματος σπουδών που απαιτούνται μπορεί να χωριστεί σε έξι βασικά βήματα:
- Δημιουργία μιας ομάδας σχεδιασμού με επίκεντρο τον μαθητή που χρησιμοποιεί μια ομαδική προσέγγιση με συνεργασία.
- Συγκέντρωση πληροφοριών για τις ικανότητες του μαθητή στο σχολείο, στο σπίτι και στην κοινότητα.
- Συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με το περιβάλλον γενικής εκπαίδευσης όπου ο μαθητής θα περάσει χρόνο.
- Παρατήρηση του μαθητή στα πλαίσια της γενικής εκπαίδευσης.
- Επιλογή ή δημιουργία προσαρμογών που ανταποκρίνονται στις μαθησιακές ανάγκες του μαθητή.
- Οργάνωση αποτελεσματικών μεθόδων επικοινωνίας και προγραμματισμού μεταξύ των μελών της ομάδας.
